English
Italian
Γυρνάμε πίσω στο χρόνο και πάμε στην εποχή που η γραφιστική, αυτή η εφαρμοσμένη τέχνη όπως ονομαζόταν, γινόταν με μέσα πολύ διαφορετικά από τη σημερινή εποχή. Στο ταξίδι μας αυτό θα μας βοηθήσουν οι αναμνήσεις ενός αποφοίτου του 1976 της Σχολής Δοξιάδη. Ο κύριος Δημήτρης Καλαποτλής σπούδασε τη γραφιστική τέχνη και την εφάρμοσε εργαζόμενος για πολλά χρόνια σε εταιρείες και περιοδικά και αργότερα ιδρύοντας τη δική του εταιρεία. Έχοντας πια αποσυρθεί, θυμάται όλα εκείνα που σήμερα μας «ακούγονται» ξεπερασμένα…
Τα πρώτα χρόνια στη Σχολή Γραφιστικής
Πώς προέκυψε να σπουδάσετε γραφίστας; Ήταν επιθυμία η ενασχόληση με τη γραφιστική ή ανάγκη;
Ήμουν στο Γυμνάσιο ακόμη (τότε το Γυμνάσιο ήταν εξατάξιο και δεν υπήρχε Λύκειο), όταν ένας καθηγητής μου με επαινούσε συνεχώς για τα σκίτσα που έκανα. Μου είχε πει θυμάμαι «θα γινόσουν πολύ καλός γραφίστας» και από τότε σκέφτηκα «γιατί όχι;». Όταν λοιπόν ολοκλήρωσα το Γυμνάσιο είπα να ακολουθήσω σπουδές στη γραφιστική.
Ποια σχολή επιλέξατε και γιατί;
Επέλεξα την Ιδιωτική Σχολή Δοξιάδη που είχε πολλά τμήματα στο κομμάτι των εφαρμοσμένων τεχνών. Τότε δυστυχώς δεν υπήρχαν πολλές επιλογές στον συγκεκριμένο κλάδο και η Σχολή Δοξιάδη ήταν από τις πιο «διάσημες» και καταξιωμένες σχολές του είδους.
Τι θεωρείται ως το πιο απαιτητικό κατά τη διάρκεια των σπουδών σας;
Σε αντίθεση με κάποια Πανεπιστημιακά Ιδρύματα η παρουσία και η συμμετοχή στα εργαστήρια ήταν για εμάς υποχρεωτική. Αυτό, σε συνδυασμό με το μεγάλο όγκο εργασιών μπορώ να πω ότι ήταν το πιο απαιτητικό χαρακτηριστικό των σπουδών μου.
Ήταν εύκολο να βρείτε δουλειά βγαίνοντας από τη Σχολή;
Επειδή όπως σας είπα δεν υπήρχαν πολλές σχολές σχετικές με το αντικείμενο και κατά συνέπεια δεν ήταν μεγάλος ο αριθμός των αποφοίτων, δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα. Μέσα σε δύο μήνες είχα βρει εργασία.
Τα χρόνια εξάσκησης της Γραφιστικής
Θυμάστε τον πρώτο σας εργοδότη; Και μετέπειτα τον πρώτο σας πελάτη;
Φυσικά και τους θυμάμαι. Ο πρώτος μου εργοδότης ήταν η εταιρεία CARLBARY BROS η οποία παρήγαγε υφάσματα με σχέδια σε τόπια. Δημιουργούσαμε τα σχέδια και με τη μέθοδο της βαθυτυπίας με κυλίνδρους, τα αποτυπώναμε σε χαρτί και μετά με μία ειδική επεξεργασία περνούσαν στα υφάσματα. Όσον αφορά στον πρώτο μου πελάτη ήταν η εταιρεία ΓΙΟΥΚΑ Α.Ε για την οποία δημιούργησα την εταιρική τους μπροσούρα.
Θα μοιραστείτε μαζί μας ένα ευτράπελο με κάποιον πελάτη;
Θυμάμαι μία φορά που είχα πάει σε ραντεβού με ένα πελάτη. Στο ραντεβού αυτό ήταν παρούσα και η σύζυγός του. Όταν σε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της συζήτησης ανέφερα ότι «το κόστος για τις μακέτες είναι…» εκείνη αποκρίθηκε «έχουμε μοκέτες, δεν χρειαζόμαστε…». (ακολουθούν γέλια…)
Και από τα ευτράπελα πάμε στα «περίεργα» ή ας πούμε στα «μη πραγματοποιήσιμα» . Θυμάστε ένα τέτοιο περιστατικό; Κάποιος να σας έχει ζητήσει κάτι τέτοιο;
Ένα περιστατικό που θυμάμαι έντονα ήταν όταν εργαζόμουν στο λιθογραφείο ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ – ΥΦΑΝΤΙΔΗΣ είχαμε πελάτη την Amstel. Θυμάμαι ότι ο υπεύθυνος από τη μεριά του πελάτη δεν ικανοποιούνταν με τίποτα με το χρώμα. Κάναμε δοκιμές ένα μήνα μέχρι να βρούμε την απόχρωση που τον ικανοποιούσε.
Γενικά ποιες θεωρείτε ότι ήταν οι δυσκολίες της εποχής;
Η γραφιστική για εμάς τότε ήταν μία πολύπλευρη μορφή δημιουργίας που εμπεριείχε πολλές επιμέρους πρακτικές γνώσεις που ένας γραφίστας καλούνταν να έχει ώστε να θεωρείται καλός επαγγελματίας. Ενδεικτικά θα σας αναφέρω ότι εμείς τότε γνωρίζαμε τεχνολογία χρώματος και συμπεριφορά χαρτιών και ήταν λεπτομέρειες που έπρεπε να λαμβάνουμε πάντα υπόψη κατά τη δημιουργία ενός έργου. Έπειτα, κάθε λάθος «στοίχιζε» σε χρόνο και η διόρθωσή του ήταν συχνά «μπελαλίδικη». Για να διορθώσουμε ένα γράμμα σε μία επιγραφή έπρεπε να σβήσουμε προσεκτικά, να εφαρμόσουμε το λετρασέτ* με απόλυτη ακρίβεια και να το «πατήσουμε» στην επιφάνεια με το ειδικό εργαλείο. Όλες μας οι εργασίες έπρεπε να γίνονταν με προσεκτικούς χειρισμούς. Σήμερα όλα γίνονται με το πάτημα ενός κουμπιού.
Η Γραφιστική Σήμερα
Μιλώντας για το Σήμερα, τι πιστεύετε για τη σημερινή εποχή;
Θεωρώ ότι με την έλευση της τεχνολογίας έχουν διευκολυνθεί πολύ τα πράγματα σε σχέση με το πώς ήταν παλιότερα. Εμείς αντιμετωπίζαμε πολλές πρακτικές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της δημιουργίας ενός έργου κάτι που καθιστούσε χρονοβόρα την όλη διαδικασία. Μία μακέτα μπορεί να έπαιρνε μήνες να δημιουργηθεί και έπρεπε να λάβουμε υπόψη πολλούς παράγοντες κατά τη δημιουργία της. Πόσο μάλλον όταν υπήρχε αίτημα από τον πελάτη για τις μετέπειτα εφαρμογές ενός σχεδίου στην τυπογραφία και στην εκτύπωση. Τα σχεδιαστικά προγράμματα σήμερα έχουν καταργήσει πολλές από τις παλαιότερες δυσκολίες και έχουν εξομαλύνει πολύ την κατάσταση. Ο σύγχρονος γραφίστας έχει στη διάθεσή του, μπροστά στην οθόνη του, όλα τα εργαλεία της δουλειάς του.
Μία συμβουλή που θα δίνατε στους νέους γραφίστες;
Να κρατάνε το δημιουργικό τους πνεύμα «ζωντανό» και να κυνηγάνε τις προκλήσεις χωρίς να ακούνε τις «σειρήνες» της ευκολίας. Να επενδύουν στις καινοτόμες ιδέες και στη φαντασία.
Σας ευχαριστούμε πολύ για αυτό το ταξίδι πίσω στο χρόνο.
Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε.
*λετρασέτ = η τυποποιημένη σειρά αυτοκόλλητων γραμμάτων αλφαβήτου, που επικολλώνται σε διάφορες επιφάνειες.
Μία συνέντευξη στη Στέλλα Καλαποτλή, Community Manager, FOTOLIO
